Niebieski to kolor dobroci, w niektórych rejonach Polski to kolor chłopięcy, w innych dziewczęcy.
Natomiast w najnowszej książce pt: „Niebieski” Agnieszki Lis to między innymi kolor aury męża głównej bohaterki. To właśnie ta barwa przekonała Justynę do Huberta aby z nim być i żyć w jego rodzinnych stronach.
„Zwykle jednak Hubert był niebieski. Tak niebieski jak chabry, niezapominajki i jak sukienka na wystawie sklepu w pobliżu. Tak niebieski jak aura ojca, zanim odeszła matka. Takiego niebieskiego wokół siebie nie miał nikt”.
Justyna to główna postać, która po śmierci ojca próbuje na nowo sobie ułożyć życie. Po szybkim zapoznaniu się z młodym, dobrym mężczyzną decyduje się na ślub i na wyjazd za nim z miasta na wieś. Niestety rzeczywistość nie jest łatwa, ale nie poddaje się brutalnym i dziwnym zasadom oraz pomysłom wścibskiej teściowej.
Powoli poznaje zasady współżycia w małej społeczności i po dłuższym czasie przekonuje do siebie pewną cześć mieszkańców. Jej nietypowe zdolności w tym pomagają. Tylko te dziwne wizje jej przeszkadzają i wołanie lasu…
„Gdy straciła z oczu dom, odniosła wrażenie, że płynie. Że jest poza czasem i miejscem, istniało tylko pole, las, słońce i ona”.
Hubert to prosty człowiek, który poddaje się bez zająknięcia zasadom matki. Na początku broni młodą żonę, ale później niestety się to zmienia. Prowadzi gospodarstwo a dodatkowo pracuje dla Ochotniczej Straży Pożarnej.
Świekra, czyli Bogna to charakterna kobieta, która dopóki jej zdrowie dopisuje, rządzi synową i synem ostrą ręką. Pragnie za wszelką cenę by pojawił się potomek jej rodziny.
Co jest w tym dziwnego? Jaka tajemnica się za tym kryje? Czy Justyna podjęła słuszną decyzję? Czy życie na wsi w jednym domu z teściową to był dobry pomysł? Skąd się biorą u niej dziwne wizję? Jakie jeszcze tajemnice wyjdą na jaw?
W powieści „Niebieski” Agnieszka Lis płynnie prowadzi czytelnika po meandrach życia prostej rodziny na polskiej przygranicznej wsi. Miejsca, gdzie przesądy nadal kierują życiem i mają na nie wpływ. A na tle zwykłego życia opowiada także historię pewnej rodziny, której potomkowie jeszcze żyją…
„Niebieski” to bardzo klimatyczna opowieść, gdzie teraźniejszość spotyka się z przeszłością. Gdzie wizje spotykają się z realizmem. Czasami nie wiadomo, co jest jawą a co snem. W pewnym momencie chciałam, aby było to jasno pokazane. Ale taki był zamysł autorki, aby poruszyć wszystkie zmysły czytelnika. Dosłownie.
„Justyna przyłożyła owoc do nosa i zakręciło jej się w głowie. Poczuła zapach powietrza, przestrzeni i wolności, o ile wolność może mieć zapach. Być może właśnie tak pachniała – jak świeżo zerwane, niedojrzałe jabłko”.
Nietuzinkowi bohaterowie, niespotykane zdolności, tajemnica rodzinna, mała zamknięta społeczność i niezwykły klimat czynią najnowszą powieść Agnieszki Lis wyjątkową i zapadającą w pamięć. Do tego w tym wszystkim świetnie zostały opisane niełatwe relacje między synową a teściową – tak bardzo irytującą.
Końcówka „Niebieskiego” to majstersztyk, którego nikt się nie spodziewa. Jak zawsze jestem po książkach tej autorki rozedrgana i pełna emocji. Po „Niebieskim” mam to samo a może nawet dwa razy mocniej. Sądzę, że wrócę do tej lektury raz jeszcze i odkryję jej kolejne walory.
Polecam serdecznie
Justyna Masic
Zaczytana Podróżniczka
Agnieszka Lis: „Niebieski”, Purple Book, ISBN: 9788383104409